இது ஒரு நட்பின் வேண்டுகோள்.........

கரும்பாறை என நான் இருந்தேன் 

கண்கவர் சிலையாய் எனை மாற்றினாய் !...

இருந்தாலும் இது போதாதென்று 

இன்னுயிர் தந்து என்னை வாழவைத்தாய்....!!!

பின் இதை விருபாதவர் சொல்லைக் கேட்டு 

வீதியில் நீயே என்னை விட்டெறிந்தாய்....

அரும்பாடுபட்டு உன்னிடத்திற்கு  அன்று

ஆயிரம்முறை நான் வந்தபோதும் 

திருந்தாதது என்றும் உன் தவறே ....

என் கதை தீர்ந்தபின் அழுவதில் பயனில்லை

வருதாதிரு என் நெஞ்சமே இனியேனும் 

வரும் வதந்தியைக்கேட்டு ஏமாராதே...//

உள்ளதை மறைத்து உண்மையை சிதைத்து 

சொன்னதையே சொலிச் சொல்லி என்றும்

உன்னைச் சோதிப்பவர் முன்னிலையில் 

நல்லது கெட்டது எதுவென  அறிந்து நீ 

பொய்யரின் உறவுக்கு புறமுதுகு காட்டி  

நல்லவரை எப்போதும் நல்லபடி  நம்பி 

உள்ளதை ஒழிவின்றி உள்ளபடி உரைத்து 

அன்போடு வாழ்ந்திரு அதை என்றும் நான் ரசிப்பேன் ...

வள்ளலாக இருந்தாலும் சந்தேகம் கூடாது ..

வலுவிழந்து போனாலும் வால்ப்பிடிக்கக் கூடாது

உள்ளன்பு வைத்தால் ஒருபோதும் மறத்தல் ஆகாது ..

கள்ளத்தனம் இருதால் நட்பு கடசிவரையும் தொடராது

நான் சொல்வதைக் கேட்டு இனி சொன்னபடி நட 

நடந்ததை மறந்து நல்லபடி வாழ்ந்திடவே 

அகத்தினில் தூய்மையை அடிக்கடி பேணு 

வம்பளக்கும் உறவுகளின் வழிக்கு என்றுமே போகாதே!.....