மரணம் என்ற வலையில் விழுந்து.....

மரணம் என்ற வலையில் விழுந்து 

மனிதன் எரிந்து கருகும்போது 

மனதில் உள்ள துயரை என்றும் 

மறைத்து வைக்க முடியாதன்பே.!

எதிரிகூட நண்பன் ஆவான் 

இறந்தபின்னால் தெய்வம் ஆவான்

உடலைவிட்டு உயிர் பிரிந்தால் 

உயர்ந்த குணங்கள் நெஞ்சை வாட்டும்....

கருணை உள்ள தெய்வம் நீயே 

கண்ணிறைந்த கணவன் நீயே

இயமன்  அழைத்துச் சென்றபோது

எவரை நினைத்துத் துடித்தாய் அன்பே!

வரும்பகலில் பாதை மாறும் 

வாழ்க்கை என்ற ஓடம் தாழும்

பிறக்கும்போதே இறப்பின் கணக்கை 

படைத்தவன்தான் வகுத்தான் இங்கே....

வலுவிழந்த மனிதன் எல்லாம் 

மண்ணில் விழுந்து புரண்டாலும் 

அழுது அழுது கண்கள் வீங்கி 

ஆறு குளமாய் ஆனால்  

சென்ற உயிர் திரும்பாதென்று

வந்த உயிர் அறிந்த உண்மை 

உன்னை நானும் இழந்தேனே 
என்னை நானும் மறந்தேனே !

வாச முயலை வாடுதிங்கே 
வந்த  பந்தம் மாறுமா !
தேசம் விட்டுப் பறந்தாலும் 
தென்றல் இங்கே சாகுமா ?