தமிழின்றி வாழ்வேது !

 

கன்னித் தமிழமுதை நான் மறந்தால்

என்னில் தரித்திடுமோ   உயிர்?...வன்னி 

மண்ணின் மணம் குன்றா மலரிவளை 

எண்ணில் அடக்குக   உகந்து !

பொன்னை பொருளை வேண்டேனே
பசி என்னைத் தேடி வருகையிலும் !
அன்னை மொழியே எனதுயிராம் !அது தழைக்க
 நன்மை செய்வேன் நாளும் !

கரகம் ஆடி வந்தாலும் என்தமிழ் 

விரகம் கொண்டு வீழாது!தரகர் 

தம்மைத் தாம் அறிவீர் !துயரைச் 

செம்மைப் படுத்துக  துணிந்து !

அம்மை அவளே அருந்தமிழ் வளர்த்தாள்  !

எம்மைப் புவிமேல் புகழேந்த !செம்மை யாவும்
தழைத்தோங்கும்! சீர்கொடுக்கும்!அதுவே  

காவும் மனத்தின் துணிவு ! 

தும்பைப் பூப்போல் மனத்தழகை எவரும் 

அம்பை விட்டுக் கொய்யாதீர் !
வம்பை அதுவே தான் வளர்க்கும்
இனி என்றும் மதுவே தோற்க மணந்து !

சொல்லில் பொருளில் நயம் தேற எந்நாளும்  

அல்லிப்  பூவே வந்தருள்வாய் !
கல்லில் முள்ளில் தவழ்கின்றோம் !கயல் விழியே !
இனியும் அள்ளிக் கொடுப்பாய் அறிவு !