முருகா முத்தமிழ்க் குமரா !

மண்ணும் வியக்க நின்றவனே  

மதுரத்  தமிழின் நாயகனே !

எண்ணும் பொழுதினில் வந்திங்கே

ஏற்றம் தந்து அருளாயோ !

கண்ணும் உன்றன் கழல்தேடிக்

காத்துக் கிடக்குது காவலனே!

விண்ணும் அதிர வந்தேதான்

விரும்பும் வரத்தைத் தந்தருள்வாய் 

பண்ணில் நிறைந்த படரொளியே

பாடும்  குயிலெனைப் பாடவைப்பாய்

கண்ணில் உன்றன் நினைவேந்திக் 

கவிதை மழைநீ பொழிய வைப்பாய் 

நண்ணும் துயரை நறுக்கியொரு

நாட்டம் அருள்வாய் நாளுமிங்கே

கண்ணும் கருத்தும் ஆனவனே

கருணைக் கடலே தேனமுதே !

செக்கச் சிவந்த மேனிதனில்

சேர்த்து முடிப்பேன் சந்தனத்தை

சொக்க  வைக்கும் சுந்தரனே

சோலை வனத்தின் நாயகனே!

பக்கம் வந்தால் போதுமிங்கே

பாமழை பொழியும் தன்னாலே

மிக்க நலன் தரும் பார்வையினால்

மீட்டுக யாழென என் மனதை ....