தனிமை என்ற கொடுமை அது ஒன்றே போதும் !

                             

பொட்டு  இழந்த பெண்முன்னே
    போகச் சகுனம் பார்ப்போரே
தொட்டுத் தமது  நெஞ்சத்தில்
    தோன்றும் கருத்தைச் சொல்லுங்கள்!
பட்டும் படாமல் நாமிங்கே
     பாடம் நடத்திச் செல்கின்றோம்
கட்டும் பலரின் தாலிக்கும்
     காடே  உறையா வாழ்வுண்டோ ?...

கண்ணை இமைபோல் காத்தாலும் 
    காலன் முடிப்பான் வாழ்நாளை !
பெண்ணிற் கிதனால் துன்பம்தான் 
     பேசத் தெரிந்த பொம்மைகளே !
உண்மை உணர்ந்து பேசுங்கள் 
     உள்ளம் அதனைக் கேட்டிங்கே 
வெண்மை தூய்மை நிறமன்றோ  
     வேறு உளதோ சொல்லுங்கள் ?..

 கட்டில் சுகமும் இல்லாமல்
    காவல் அதுவும் இல்லாமல்
முட்டி வலிக்க எந்நாளும்
     முத்துக் குளிக்கச் செல்கின்றாள்!
தொட்டில் அவளும் இட்டாள்பார்
     தோல்வி இனியும் வாராமல்
கொட்டிக் கொடுக்கத் தான்வேண்டும்
     கொள்கை எதுவும் மாறாமல் !

தாலி இழந்தாற் போலிங்கே 
   தன்மை எதுவும் மாறாது !
காலி வயிறும் கேட்காது 
    காசும் பணமும் பூக்காது !
வேலி பலதைத் தாண்டித்தான் 
    வேறு வழிகள் இல்லாமல் 
கூலி இவளும்  செல்கின்றாள் 
   குஞ்சைத் தனியாய்க் காக்கின்றாள் !

அம்மா இவளின் ஆற்றல்முன்
    ஆறும் கடலும் தோற்றுப்போம் !
இம்மா நிலத்தின் தெய்வத்தை 
     என்றும் குறைவாய்  எண்ணாதீர் !
சும்மா நடந்து சென்றாலே 
      சூடு தணியும் மண்மீது !
எம்மாம் பெரிய வானுக்கும் 
       என்றும் குளிர்ச்சி  அம்மாதான் ! 

பெண்ணின் மனத்தைப் பூவென்றோம் 
    பேதை அவளைத் தான்கொன்றோம் 
மண்ணில் இதைத்தான் இப்போது  
     மாற்ற முனைந்தோம் தப்பேது ?...
கண்ணைத் திறந்து பாருங்கள் 
      கண்ணீர்க் கதையைக் கேளுங்கள் 
எண்ணெய் இழந்த தீபத்தை 
       என்றும் எரியச் செய்யுங்கள் !

தாலிக் கொடியும் பொட்டும்நாம் 
     தந்து மகிழ்ந்தோம் பெண்ணுக்கு
வேலி இதுதான் என்றெண்ணி 
     வேறு  உளதோ காரணங்கள் ?..
போலிச் சடங்கும்  ஒன்றாலே 
      போதும் விழைந்த சாபங்கள் !
காலில் விழுந்தும் கேட்கின்றோம் 
      காக்க விரைந்து வாருங்கள் !