உயிரே...... என் உயிரின் உயிரே..........

உயிரே! என் உயிரின்  உயிரே

உணர்வும் நீயே 

வந்து விடு 

நீயே வந்து விடு 

இந்தத் தனிமை 

கொடுமை கொடுமை 

இதனைக் கொன்று விடு 

நீயே.. கொன்று விடு 

                                             உயிரே...... என்  

ஏழிசையில்  கலந்து 

எனக்குள் புகுந்து
என் தலைவன் என நீ நின்றதென்ன! 

அந்த உறவைக் கலைத்து எம் 

உயிரைப் பிரித்து 

விதி சதியை வளர்திங்கு  சென்றதென்ன! 

அன்பே சென்றதென்ன!

மலர் கருகும் நேரம் 

இன்றும்   உனது தாகம்

அதை அறிய வேண்டும் நீ தானே!

ஒரு மெழுகைப் போல 

உருகி உருகி உன்னால் இங்கு 

கவிதை வடித்தேன்

நான் தானே 

                                   

அன்பை ரசித்து மகிழ்ந்து நீ 

என்னுள்  இருக்கும் பொழுதில்  தான்

இந்த மலர் சிரித்து மகிழ்ந்தது   

அன்பே வா அன்பே வா ......

நீ வரும் வழியைப் பார்த்து 

இந்த விழிகள் பூத்திருக்கும்  

என் உயின் கீதமென 

அன்பே வா  அன்பே வா  

                                       (உயிரே என் உயிரின்)