அட்சய பாத்திரம் கையிலேந்தி

அட்சய பாத்திரம் கையிலேந்தி
அடைக்கலமானோம்  உன்னிடத்தில்
இச்சையைக் களையும் பெருமானே
ஈஸ்வரனே அருள்வாயே ....

பட்டினிச் சாவை எட்டிடும் தீவில்
பகலைக் காண முடியாதா ?....
ஓர் உத்தமி இங்கே அழுகின்றாள்
அந்த உயிர்களைக் காக்க முடியாதா ?....

சிவனே சிவனே சிவனே என்று
சிந்தை மயங்கி நின்றோமே
உலகைக் காக்கும் இறைவா உனக்கும்
இந்த உண்மை ஒரு நாள் புரியாதா ..

கர்வம் கொண்ட அரக்கர்கள் முன்
கண்ணீர்ப் பூக்களைச் சொரிகின்றோம்
இதயம் இதயம் கருகையிலும்
இறைவா இறைவா என்கின்றோம் ..

மலரும் நினைவுகள் அழிகிறதே அங்கு
மர்மக் கொலைகளும் தொடர்கிறதே
உயிரைக் கையில் ஏந்தும் எங்கள்
உணர்வே செத்துப் போகிறதே ..

குட்டித் தீவில் செந்நீர் ஆறு
குமுறிக் குமுறி ஓடுவதா !.......
எட்டுத் திக்கிலும் சாபம் வந்து
எங்கள் உயிர்களை  வாட்டுவதா ....

மங்கள நாணை ஏற்றி விடு
மனமது மகிழ வாழ்த்தி விடு
திங்களை அங்கே திகழ விடு
தீவினை அகற்றி வாழ விடு ....

                                     (      அட்சய பாத்திரம்)

(படம் .கூகிளில் பெற்றது :நன்றி )