வார்த்தைக் கடலில் தத்தளிக்கிறேன்

வார்த்தைக் கடலில் தத்தளிக்கிறேன்
வானவில்லைப் போல் முக்குளிக்கிறேன்
மூச்சும் பேச்சும் தளர்ந்து போனதே -விழி
மூடும் எண்ணம் இன்னும் இல்லையே .....

அன்பே அன்பே உன்றன்  ஞபகம்
என்னைக் கொல்லுதடி!
அதை நான் சொல்ல வரும்போதெல்லாம்
அழுகை வருகுதடி!

பெண்ணே பெண்ணே பேசாயோ?
உயிர் மூச்சே நீயும் பேசாயோ?
கண்ணே கண்ணே பேசாயோ?
என் கனவே நினைவே பேசாயோ?

தன்னந் தனிமையில் வாடும் என்னைத்
தரையும் ஏற்க மறுக்குதடி
கண்ணில் இருந்து வடியும் நீரால்
கடலும் இங்கே பெருகுதடி ..

உருகும் இதயம் உன் பெயர் சொல்லி
ஊனுடலை இங்கே வதைக்குதடி
வருடும் காற்றும் வசந்தம் இழந்து
வாழ்வில் தீயை மூட்டுதடி ...

இன்பக் கனவே இனிய நினைவே
என்னைத் தேடி வருவாயோ?
துன்பக் கடலை நான் தாண்டிடவே
துடுப்பாய் இங்கு  வருவாயோ?

முள்ளில் ஆடும் பறவை என்றன்
மூச்சுக் காற்றே நீ வர வேண்டும்
உயிரில் எழுதிய வரியே என்றன்
உணர்வே நீ  வர வேண்டும் ...

வர வேண்டும் வர வேண்டும்
விழி வாசல் தேடி வர வேண்டும்
தர வேண்டும் தர வேண்டும்
என் உயிரை என்னிடம் தர வேண்டும் ...

நீயில்லாமல் நானா சொல்லடி என்
நெஞ்சைத் திருடிய பைங்கிளி ?
ஓ ..ஓ ..பெண்ணே என் கண்ணே
உயிர் மூச்சே இங்கு நீதானடி ...