காலம் போகும் போக்கில் தானே மனிதன் போகிறான்

காலம் போகும் போக்கில் தானே
மனிதன் போகிறான்
அவன் போகும் போது செய்யும் செயலை
அவனா செய்கிறான் ?..........

ஆட்டிப் படைக்க ஒருவன் உள்ளான்
அதை நாம் அறியணும்
அந்த ஒருவன் செய்யும் செயலை நினைத்தே
புருவம் உயத்தணும் ........

கருவம் கொண்டு நான் நான் என்றவர்
கண்ணை இழந்தவரே
மனக் கண்ணை இழந்த மனிதர் மட்டுமே
கடவுளை மறந்தனரே ...

உடலும் உயிரும் அவன்பால் இருக்க
ஊளையிடலாமா ?.....
ஊனுடலை மத்தித்துக்
கடலைத் தாண்ட  காலம் வகுத்தவரே ..

கடலும் வானும் காணும் யாவும்
கடவுள் படைத்தது அந்தக்
கடவுள் இல்லை இல்லை என்றவர்
கதையை யார் தான் முடித்தது ?...

உருளும் உலகின் தத்துவத்தை
உணர்வாய் இந்நாளில் அதை
உணர மறந்து உடலை வதைத்து
உயிரைக் குடிப்பவரே .......

ஆடும் ஆட்டம் அடங்கும் ஒரு நாள்
ஆட்டிவிப்பவனால் அந்த
ஆட்டம் நின்றால் கூட்டம் மறையும்
அதையும் உணர்வாயே ...

நோட்டுக் கட்டின் தைரியத்தால் மனம்
நோக நடப்பவரே
உடல் நொந்து வெந்து போகும் போது
சிந்தை செய்பவரே .....

பாட்டுக்காக எழுதும் தத்துவம்
என்றே கொள்ளாதீர் எங்கள்
பாட்டன் பாட்டி முப்பாட்டன் தொழுத கடவுளை
முந்திச் செல்லாதீர்........

                                            (     காலம் போகும் போக்கில்)