இன்று என்னை நீ மறந்ததேனோ?
நெஞ்சிலே பொங்கும் துன்பம்
அது கண்களில் கங்கை ஆகும்!
நெஞ்சிலே பொங்கும் துன்பம்
அது கண்களில் கங்கை ஆகும்
(தன்னையே தந்த ....)
உன்னிரு விழியும் தேடி
என்னுடல் வாடும் போது
தன்னிலை மறக்கலாமோ!
தென்றலே சொல் சொல் சொல்?
மஞ்சள் குங்குமமும்
மண மாலை தோரணமும்
கண்டாலே போதும் போதும்
ஆனந்தக் கண்ணீரில் நெஞ்சம் மோதும்!
என்னுயிர் தாங்கும் உடல் நீ
உன்னை நான் இழக்கலாமோ!
பொன் பொருள் ஏதும் வேண்டாம்
உன் புன்னகை ஒன்றே போதும்
அன்று நீ சொன்ன வார்த்தை
நெஞ்சினில் நின்றாடுதே
இந்த வன்முறை ஏனோ
சொல் சொல் சொல்?
கண்ணீரை மையாக்கிக்
கவிதை நான் வரைந்தேனே
உன்னை இது சேராதோ?
என் உள்ளமதைக் கூறாதா?
வாடுதே என் மனம்
உன்னைத் தேடுதே அனு தினம்!
தூது சொல் மன்னவா
என்னுயிர் நீ அல்லவா...
(தன்னையே தந்த ....)
ஏனிந்த சோகம்...அதிலும் சுகமோ...
ReplyDeleteநிட்சயமா சோகப் பாடல் வரிகள் மட்டுமே
Deleteசட்டென மனதில் வந்து நிறைகிறது அதிலும் தனி சுகம்
ஒன்று உள்ளது சகோ!.......மிக்க நன்றி தங்கள் வரவிற்கும்
கருத்திற்கும் .
அகம் புகுந்திட்ட
ReplyDeleteஆருயிர் மன்னவனின்
பிரிவின் சோகம்
கவி முழுதும்
ஆர்ப்பரிப்பு...
சுகமான ராகம்...
aahaa!
ReplyDeleteazhakiya kaathal!
கண்ணீரை மையாக்கிக்
ReplyDeleteகவிதை நான் வரைந்தேனே
உன்னை இது சேராதோ.........
என் உள்ளமதைக் கூறாதோ........
வாடுதே என் மனம் உன்னைத் தேடுதே
தினம் தினம் ஓடுதே கடலைபோலவே
தூது சொல் மன்னவா என்னுயிர் நீ அல்லவா!.//
தலைவனுக்கு தலைவியின் கவிதை சேர்ந்து நல்ல சேதி கிடைக்க வேண்டும்.
துன்பமான இன்பம். இக் கவிதை.
கவிதை அருமை.
சோகத்திலும் ஒரு சுகம் உள்ளது...
ReplyDeleteபகிர்வுக்கு நன்றி...
தொடருங்கள்...வாழ்த்துக்கள்...(த.ம. 3)
என் தளத்தில் :
"உன்னை அறிந்தால்... (பகுதி 1)”
alasollum sokam...bt enithu enithu..valthukal
ReplyDeleteமிக அருமையான பாடல்! வாழ்த்துக்கள்!
ReplyDelete