செத்தும் சிவனடி சேராதார்

அற்ப மாயை உலகினில் பிறந்து 
அன்பைத் தவிர அனைத்தையும் உணர்ந்து  
சர்ப்பம் போல வயிறு வளத்தோர்
சாவிலும் நின்மதி அடைந்தது இல்லை !!...

முற்றும் துறந்த முனிவர்கள் எங்கே
முரண்பட வாழ்ந்த மனிதர்கள் எங்கே
கற்றும் நன்நெறி  தழுவிட மறந்தோர்
கயமை உணர்வினில் தான் திறன்பட நின்றார் ...

வற்றிக் கிடக்கும் வயிற்றைப் பார்த்ததும்
வளைந்து நெளிந்த பாதையை நோக்கும்
அற்பப் பிறவிகள் உயர்வதைக் கண்டு
அகம் அது இறைவனை வெறுப்பதும் நன்றோ ...!!!!

முன்வினைப் பயனதை மூட்டியே செல்லும் தன்
வினைப் பயனதை அறுப்பவன் இறைவன்...........
எவ்விதை இங்கே விதைத்து நின்றாயோ 
அவ்விதை அறுத்திட மறு பிறப்பது தோன்றும் !!

செய்வினை சூனியம் செய்திடத் துடிக்கும்
உன் மன வலிமை உறங்கிடும் பொழுதில்
தன்வினைப் பயனதை உணர்த்தி நிர்ப்பானே
சங்கரன் திருவடி தான் 
அசைந்திடும் சக்கரம் இப்புவி காண் .....!!!!!!

                                                                               

ஓம் நமசிவாய...