எண்ணமெல்லாம் நிறைந்த சிவனே போற்றி போற்றி

இயல்பு   நிலை மாறாமல்
    ஈசன்   அடியைப் பற்ற வேண்டும்
முயலும் வரை  முயன்று நானும்
   மும்    மூர்த்தி  புகழ் பாட வேண்டும்
கயல்   விழிகள்  ஏங்காமல் இங்கு
   காத்  தருள்வாய்  எம் பிரானே
வயல்  வெளியில்  வரப்பினைப் போல்
  வார்த்தை   என்றும் உயர்வு பெற  !

எண்ணத்தில் உன்னை வைத்து
  ஏற்றமுற  வடித்த நற் பா -தேன்
கிண்ணமெனத் தோன்றிடவே எம்
   சிந்தையிலே வந்த மர்வாய்
வண்ணத்தில்  சிறந்த வண்ணம்
    வாழ்வ    னைத்தும் வந்துதிக்க
விண்ணவரும் போற்றும் வகை
    வார்த்தைகளைத் தந் தருள்வாய்

காரைக்கால்  அம்மையைப் போல்
   களிப்புடனே நாம் வாழ
தேரைக்கும்  வாழ்வளிக்கும் நின்
   திருவடியே சொர்க்க மென்பேன்.!.
நீரைப்போல் நிலத்தைப் போல்
   நீங்காத     வரமளிப்பாய்  இறைவா -ஜென்மக்
கூரைக்குள் அவதரித்த எமை என்றும்
   வேரைப்  போல் காத்தருள்வாய்...