அன்பே உன்றன் ஞாபகம்

                                     

அன்பே உன்றன் ஞாபகம்

அன்றும் இன்றும் நெஞ்சிலே 

முன்போல் இங்கு தொடருது தொடருது 

மூன்றாம் பிறையாய் வளருத்து வளருது 

கண்கள் எழுதிய காவியத்தைக் 

கானல் நீரது அழித்திடுமா?

திங்கள் முகத்தை நான் காண 

திசைகள் எட்டையும் தொழுதிடவா?

                                         (அன்பே உன்றன்)

கண்ணே மணியே கற்கண்டே 

காதல் கிளியே ஓவியமே 

சொன்னால் போதும் ஒரு வார்த்தை 

சோகம் தீர்க்கும் மறு வார்த்தை 

உச்சி முகர்ந்தவன் நானிங்கே!

உயிராய் நின்றவள் நீ எங்கே?

கட்டி அணைத்திட வா...அன்பே 

காதல் கீதம் தான் எங்கே?

                                           (அன்பே உன்றன்)

வந்தேன் வந்தேன் மன்னவா

தந்தேன் தந்தேன் என்னை நான் 

உன் தேன் இதழில் சிந்திடும் 

செந்தேன் மழையோ சொல்லு நான்? 

கட்டிக் கரும்பா? இவள் ஓவியமா ?

காதல் பேசும் பைங்கிளியா?

எட்டிப் போனால் தான் தகுமா? 

எந்தன் ஜீவன் நீயல்லவா?

                                          (அன்பே உன்றன் )

அடடா காதல் இதுவல்லவா!

அன்பே அன்பே எனைக் கிள்ள வா..

கனவா நினைவா நான் காண்பது!

காணும் இன்பம் எனைக் கொல்லுது ...

நிலவும் வானும் ஒண்ணானது 

நினைப்பும் இங்கே ஒண்ணானது ...

உலவும் தென்றற் காற்றே நில்லு 

உலகை மறந்தோம் அங்கே சொல்லு ...

                                           

                                             (அன்பே உன்றன் )